The Great Update

Hoi allemaal,

Jaja, zomaar alweer een update! Na een lange zoektocht hebben we eindelijk twee openbare computers gevonden waar we een uurtje gratis op kunnen internetten, hiep hoi! Internetcafes zijn verbazingwekkend lastig te vinden, ik denk dat iedereen tegenwoordig een laptop, ipad of internet-telefoon heeft, maar ik moet zeggen dat een echt toetsenbord toch erg fijn is, dat gaat een stukje sneller :)

Zoals beloofd hier een wat uitgebreidere update over hoe het ons in Vancouver vergaan is en hoe nu verder:

Allereerst onze route voor de komende tijd:
We zijn dus met de bus vanuit Vancouver naar Seattle gegaan, toen vanuit Seattle met de trein heeeeeeelemaal naar een stadje dichtbij San Francisco en vanuit dat stadje weer met de bus naar San Francisco. Deze treinreis duurde zo'n 23uur en vloog verbazingwekkend snel voorbij, het voelde korter dan onze vliegreis van Amsterdam naar Vancouver. Het uitzicht en snel veranderende landschap waren prachtig, het slapen een minder groot succes ;)

We zijn vanaf afgelopen maandag in San Francisco en gaan morgen (zondag) onze campervan (busje met ingebouwde tafel/bed, klein kookhoekje, koelkastje, etc.) ophalen om daarmee eerst een stukje langs de westkust te gaan rijden en vervolgens door te gaan naar Yosemite park, Death Valley, Las Vegas, Grand Canyon, Salvation Mountain http://www.google.com/search?q=salvation+mountain&safe=active&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ei=82fIUv22JY3poASI9ICgDg&ved=0CAcQ_AUoAQ&biw=1280&bih=894 en afhankelijk van het weer/de tijd voegen we daar nog wat dingen aan toe/schrappen we wat dingen. Zolang we maar op tijd in Los Angeles zijn om onze vlucht naar New York te halen op de 18e. Op mijn verjaardag zijn we waarschijnlijk in Las Vegas of Grand Canyon, weer eens wat anders ;) Waarschijnlijk brengen we dus nog een paar dagen in Los Angeles door. Als het goed is dan overlappen we precies 1 dag met Helen, een goede vriendin van mij (Loes) uit Melbourne die een half jaar op uitwisseling was op het AMFI in het tweede studiejaar, heel toevallig en heel leuk! Dan vliegen we dus naar New York (waar het tegen die tijd hopelijk wat minder koud is, -20 zien we niet zo zitten) en de 26ste vliegen we vanuit New York weer terug naar Vancouver. Dan blijven we nog een paar dagen in Vancouver om de laatste dingetjes te regelen en alles eens goed in te pakken in onze 3 koffers (we hebben er 1tje extra bij gekocht voor de terugreis, valt me nog mee) en dan vliegen we de 30ste terug, om de 31ste 's middags op Schiphol weer aan te komen, Hello Goodbye ga er maar klaar voor staan!

Hier in San Francisco is het HEERLIJK! Het zonnetje schijnt non-stop en in dat zonnetje is het zo'n 23 graden, verder is alles kleurrijk en hangt er een erg relaxte sfeer en is het eten fantastisch! Het enige mindere deel zijn de vele zwervers, naast dat het er zo mogelijk nog meer zijn dan in Vancouver zijn ze ook een stuk aanweziger en 'agressiever' in het vragen naar geld en eten. Ook is het nog niet zo goedkoop als we hoopten, al is alcohol wel een stuk goedkoper, wat Wouter een erg ' happy camper' maakt omdat hij eindelijk weer eens biertjes kan drinken zonder zuinig te zijn op ieder slokje.

Ik zal niet te veel in detail gaan over San Francisco en alle andere dingen die we gedaan hebben, daar is geen tijd voor haha. Als jullie verhalen willen horen dan vertellen we die natuurlijk heel graag als we terug zijn :) Verder post ik iedere dag via Instagram/Facebook een foto EN posten we hier regelmatig een hele hoop foto's. Ik geloof niet dat jullie daar een melding van krijgen, maar als je een beetje op de hoogte wilt blijven van wat we doen dan kun je regelmatig deze website bekijken en dan kun je zien wat we allemaal beleven, beelden zeggen vaak meer dan woorden! Ik kan helaas geen foto's verwijderen als ik ze per ongeluk dubbel post en ik kan ze ook niet draaien -heel irritant- omdat de website me dat niet laat doen op mijn telefoon, dus dat moeten jullie ons maar even vergeven ;)

Nou waar waren we gebleven in Vancouver... We schreven ons verslag net voordat we naar Jasper National Park gingen. Terugkijkend was dat -in ieder geval voor mij- misschien wel het leukste wat we gedaan hebben! -AAAAAAAH ik heb nog maar 3 minuten dus ik ga zoveel mogelijk typen, vergeef me eventuele spelfouten en chaos- vrijdag hebben we de hele dag gereden om uiteindelijk 's nachts (veel te laat, hallo tijdverschil dat we vergeten waren, wie denkt er nou aan tijdverschil als je in hetzelfde land blijft?!?) bij ons wilderness hostel aan te komen, en wildernis was het! Back to basics, heerlijk slapen met alleen een vuurtje om je warm te houden, de schoonste lucht ooit inademen, berensporen zien (helaas geen beer) en berenspray bij je dragen als je naar the outhouse (het wc-hutje) ging, badderen in de hotsprings tussen de enorme bergen en je verwonderen over hoe de Rockies zo immens groot kunnen zijn. Niet te omschrijven, een en al verwondering! Oja en midden in de nacht achteruit van een berg afrijden met aan de rechterkant een clif maakte het ook lekker spannend! Restaurant Home in het plaatsje Hope was hilarisch, bij Restaurant The Great Escape kunnen we alleen maar blij zijn dat we ontsnapt zijn zonder een maagzweer of voedselvergiftiging ;)

Ah de beste man bij de bibliotheek hier geeft ons lekker nog een gratis code voor een extra uurtje computer-gebruik, fijn!

Dat is dan ook meteen iets enorm prettigs aan zowel Canada als de VS: de vriendelijkheid. Het is dan misschien niet altijd 100% vanuit het hart (maar vaak ook echt wel!), maar aardig benaderd worden, mensen die je hulp aanbieden, een kort praatje met je maken omdat je toevallig naast ze zit of zo'n leuke schoenen aan hebt en de algemene sfeer zijn echt een verademing tegenover het steeds harder wordende Nederland. Ook hebben we hier gezien hoe Nederland kan worden als de politiek zo doorgaat met het privatiseren van dingen zoals zorg, het zorgsysteem is hier helemaal in elkaar geklapt en die individualistische kant gaan we in Nederland ook op en en geloof ons: dat wil je niet! Het is heel triest om te zien hoe groot het verschil tussen arm en rijk is en dat is iets waar je in zowel Canada als hier in de VS dagelijks meerdere keren mee geconfronteerd wordt, het voelt ondertussen bijna als normaal, terwijl het dat natuurlijk helemaal niet is!

Dan over mijn werk bij Restoration Hardware, een chique interieurzaak: http://www.restorationhardware.com/ Een Amerikaans bedrijf inclusief erg aanwezige kernwaarden, duidelijke doelen waar naar gestreefd wordt en iedere dag een kernwaarden-meeting met het hele team voordat je dienst begint. In het begin vond ik dit allemaal vrij overdreven als nuchtere Nederlander, maar ik had me voorgenomen om er vol in mee te gaan voor de korte tijd dat ik hier zou zijn, ik wilde tenslotte zoveel mogelijk leren! Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik om ben, een meeting voordat je aan je werk begint zorgt ervoor dat alle koppies dezelfde kant op staan en je kunt even gezellig met elkaar kletsen en elkaar zelfs steunen als dat nodig is, ook wordt er naast serieuze zaken heel wat afgelachen! Ik heb in korte tijd een enorm sterke band opgebouwd met mijn collega's en moet toegeven dat ik misschien Amerikaanser ben dan ik dacht (jaja, echt waar Rob). De sfeer is lekker open en vooral erg enthousiast, waardoor je hier erg makkelijk in meegaat. Verder is iedereen echt trots op het bedrijf waar hij/zij voor werkt en dat zorgt voor een goede werkmentaliteit van gaan, gaan, gaan. Het is hier niet raar om te zeggen hoe goed iemand die dag bezig is en om mensen wat extra lof te geven en om iedere dag je werknemers te bedanken voor hun inzet en geloof het of niet, maar dat werkt! Toen ik vertelde dat ik wegging vonden zowel ik als mijn collega's dat oprecht erg, er werd gezegd hoeveel ze me gingen missen en dat ze van me hielden, iets wat in Nederland toch wel als een beetje apart bestempeld zou worden na 2 maanden met iemand werken. Nou, ik houd ervan, gewoon lekker zeggen en doen wat je voelt (of dat nou uitbundig is of juist helemaal niet, beide is natuurlijk prima!) in plaats van het allemaal maar een beetje 'normaal' (wat is dat nou, normaal) en neutraal houden omdat dat zo hoort. En natuurlijk kunnen dingen ook over de top zijn in mijn -toch nog best nuchtere- mening, maar daar lachte ik dan maar gewoon mee en ook dat kon ik vertellen, dat ze daar of daar in Nederland erg om zouden lachen en dat was prima. Ze hebben een afscheidsetentje voor me georganiseerd, ik kreeg zelfs nog cadeautjes EN Wouter en ik zijn op uitnodiging van een paar van mijn collega's mee geweest naar een candlelight service (kerkdienst) op kerstavond. Dat is waar het om gaat en wat ik hier in Canada meer geleerd heb: zoveel mogelijk open staan voor andere mensen en liefde ontvangen en geven, dat klinkt misschien heel gezapig, maar ik vind het super! Mijn collega's vertelden me dat ze voor me gebeden hadden de laatste tijd, en hoewel velen van jullie weten dat ik niet gelovig ben en me daar moeilijk in kan verplaatsen vind ik het tof dat iedereen hier gewoon vrij is om zijn/haar ding te doen en dat de ander daar oke mee is ook al is dit niet zijn/haar ding. Sow, tot zover mijn pleidooi over de Amerikaanse/Canadese open mentaliteit ;)

We hebben in Vancouver nog zoveel meer beleefd! Vanaf dat ik ging werken werd het wel wat lastiger, omdat mijn dagen om 08.00 konden beginnen, maar ook tot 21.00 konden duren. Als je dan om half 10 thuis komt, nog moet eten en de volgende dag weer om 9 op moet dan gaat je energie-pijl wel een beetje omlaag! Ook Wouter kreeg het langzaamaan steeds drukker met projecten voor school en is zelfs nog twee keer een paar dagen de bergen in geweest om te gaan fotograferen :) Uiteindelijk heeft hij zijn beoordelingen supergoed afgesloten met een 9, twee 9+ en een 8, wat een studiebol he! We hebben samen twee fotoshoots gedaan waarbij ik de eerste keer het algemene hulpje was en de tweede keer de styling deed en die samenwerking was erg leuk en ging erg goed :) Zie hier het resultaat: http://wouterleduc.com/?wp_photoproject=the-constellations-of-winter

Eigenlijk -we hadden het er toevallig een paar dagen geleden over- is het vrij verbazingwekkend hoe goed onze reis samen gaat, we zijn (vooral in het begin toen ik geen werk had, wat op een gegeven moment voor mij ook echt niet leuk meer was) echt constant samen als we niet op school/werk zijn, we hadden dezelfde vrienden en gingen naar dezelfde dingen en hadden echt samen 1 leven, in plaats van in Nederland waar we er allebei los van elkaar al 3 hebben haha! We zaten constant samen in ons vrij kleine huisje en zijn nu op reis, wat soms allebei best stressvol kan zijn (vooral toen ik niet meer zo happy was, omdat de banenzoektocht eindeloos en hopeloos was) en toch hebben we het eigenlijk bijna non stop leuk met elkaar :) We maken geen ruzie en het gaat allemaal zo soepel, heel fijn! Het zal dan ook wel weer raar worden om op onszelf te gaan wonen als we terug zijn in NL, maar daar hebben we allebei ook wel weer zin in, even op onszelf zijn. Wat wat minder is is dat we weer in verschillende steden zullen wonen en het grote treinreizen dan weer gaat beginnen, maar ach, daar zijn we aan gewend! Ik ga de eerste maand even bij papa en mama wonen om van daaruit sollicitaties (rond de Randstad gok ik) uit te gaan sturen en vanaf maart ga ik weer naar Utrecht naar mijn oude vertrouwde huisje :) Wouter gaat meteen terug naar Rotterdam en begint een week na aankomst weer met zijn studie, het laatste semester waarin hij gaat afstuderen, spannend!

Vancouver was heel tof door de vrienden die we gemaakt hebben en de mooie natuur eromheen, maar het was (vooral voor mij) wel tijd om te vertrekken. We hebben voor ons gevoel wel alles gezien van de stad en we misten het deel cultuur en architectuur echt enorm, iets wat hier in San Francisco ruimschoots goedgemaakt wordt! Ik realiseer me nu ook pas echt hoeveel invloed mijn omgeving op me heeft want hoewel ik heel gelukkig was op mijn werk (het verkopen ging me eigenlijk heel goed af, veel beter dan verwacht) en met Wouter, voelde de stad niet echt als thuis en inspireerde die me ook echt niet. Ik voel me hier een stuk heppier en meer in mijn element!

Dan over de vrienden die we gemaakt hebben, sommigen vrienden voor het leven! Iets wat je van tevoren niet verwacht, maar wat de reis zoveel mooier maakt :) Vooral de mensen waarmee we op roadtrip naar Jasper zijn gegaan (Malou, Hortense, Jude) zijn echt goede vrienden geworden waarmee we ook nog Thanksgiving en Sinterklaas gevierd hebben en vele andere etentjes en leuke avonden mee hebben gehad, zoals de suprise party die we voor Malou hadden georganiseerd. Ook Björn uit Zweden en Patrick uit Italie/Canada zijn goede vrienden geworden. Hortense is (zoals zij dat zelf zo mooi op z'n Frans kon zeggen) une amie pour la vie, een vriendin voor het leven, en dan woont ze ook nog eens in Amsterdam! We hebben al dingen gepland staan in februari dus onze vriendschap gaat in een keer door :) Ook de rest zullen we vast snel zien, dat weet ik zeker!

Dan nog wat algemene dingen over Vancouver:

- Qua sfeer/mentaliteit lijkt het volgens veel mensen erg op Nieuw-Zeeland/Australie en nadat ik Henrik zijn verhaal gelezen heb ben ik het daar mee eens, er zijn heel veel overeenkomsten!
- Zo heb je ook hier fietsenrekken voorop alle bussen, zodat je je fiets voorop de bus kunt klikken en die mee kunt nemen naar je bestemming, ideaal!
- Niemand had een gewone stadsfiets in Vancouver, je hebt of een wielrenfiets of een mountainbike. Hier in San Francisco doen ze wel aan de stadsfiets, en de ene is nog mooier dan de andere :) De heuvels zijn wel gemeen, 5 blocks lopen is niet veel, maar 5 blocks lopen en dan zo'n 15 verdiepingen hoger zitten wel!
- In de bus hangen aan alle zijkanten koorden die met elkaar verbonden zijn, je trekt aan het koort en zo geef je aan dat je er de volgende stop uit moet, handig!
- Leggings met alleen een shirt/trui erboven zijn ook als werkkleding algemeen geaccepteerd, verschrikkelijk!
- We hebben enorm geluk gehad met het weer in Vancouver, heel veel zon en terwijl het eigenlijk van september t/m december had moeten regenen hebben we maar een paar weken echt vaak regen gehad, echte geluksvogels!
- Mensen schreeuwen naar je als je geen helm draagt terwijl je aan het fietsen bent, ze nemen het hier heel serieus! Wij hebben ons niet aan het fietsen gewaagd ;)
- We hebben geen goedkopere supermarkten meer kunnen vinden en snakken dan ook naar normale prijzen en eten zonder al te veel vet en suiker, oja en naar normaal drinkwater zonder chloor!
- Rare mensen zijn normaal in Vancouver, er zijn zo onderhand meer rare mensen dan gewone mensen en het is dan ook de normaalste zaak van de wereld dat iemand zich ineens omdraait en in je gezicht begint te schreeuwen of dat er minstens 2 mensen met enorme karretjes met zakken en flessen in de bus zitten die het hele pad blokkeren en naar vuilnis stinken en dan liedjes gaan zingen: dagelijkste kost.
- Oja om jullie even jaloers te maken, in Los Angeles is het zo rond de 27 graden, jippie!

Nou genoeg voor jullie te lezen lijkt me zo! We posten dus iedere zoveel dagen nieuwe foto's, wanneer we weer een verhaal kunnen typen dat weet ik niet, maar via mail/whatsapp/facebook zijn we sowieso bereikbaar als we internet vinden, en dat moet hier in de VS geen probleem zijn met een Mc Donald's iedere 5 meter ;)

Lieve groetjes!
Loes en Wouter